Άγιος Νεκτάριος Αιγίνης: ''Ποίημα προς την Θεοτόκον''

Α'

Χαίρε πρωτοπλάστων κλέος,σέμνωμα και ευκληρία,

Χαίρε προπατόρων πόθος και χαρά η αιωνία.

Χαίρε Αβραάμ η δόξα η Θεού επαγγελία

Χαίρε των εθνών απάντων θεία κόρη ευλογία

Χαίρε Ιακώβ η κλίμαξ και σκηνή ηγλαϊσμένη

Χαίρε Ααρών η ράβδος,χαίρε πύλη κεκλεισμένη.

Χαίρε στάμνος η του μάνα κόρη κεχαριτωμένη.

Χαίρε θρόνε του Κυρίου άσπιλε ηγιασμένη.

Χαίρε άχραντε Παρθένε τω Θεώ συντηρουμένη,

Χαίρε φέγγους του αδύτου Μήτηρ η δεδοξασμένη.

Χαίρε όρος,χαίρε βάτε,χαίρε τράπεζα αγία

Χαίρε κεχαριτωμένη Δέσποινα μου Παναγία.

Β'

Χαίρε κλέος μοναζόντων και οσίων η λαμπρότης,

Χαίρε τείχος των Παρθένων έρεισμα και ωραιότης.

Χαίρε των ποντοπορούντων ασφαλής καθοδηγία.

Χαίρε των πολεμουμένων η ειρήνη Παναγία.

Χαίρε των πενθούντων μόνη ισχυρά παραμυθία

Χαίρε των κλονιζομένων έρεισμα και σωτηρία

Χαίρε μόνη των εστώτων ασφαλής ορθοστασία

Χαίρε των οδοιπορούντων η οδός εν ασφαλεία

Χαίρε των χειμαζομένων Θεοτόκε η γαλήνη

Χαίρε κόρη τεθλιμμένων η χαρά και ευφροσύνη.

Γ'

Δια Σου ημών το γένος της κατάρας ελυτρώθη

Δια Σου του παραδείσου της τρυφής κατηξιώθη.

Δια Σου ανεκαινίσθη πάσα των ανθρώπων φύσις,

Δια Σου εκαινουργήθη η φθαρείσα πάλαι κτίσις.

Δια Σου εμεγαλύνθη το Αδαμιαίον γένος,

Δια Σου κατηξιώθη λαβείν χάριν,δόξα,σθένος.

Δια Σου Παρθενομήτορ προς το θείον κατηλλάγη.

Δια Σου θεοκυήτορ τυραννίδος απηλλάγη.

Δια Σου της ευλογίας του Θεού κατηξιώθη

Δια Σου το μέγα τραύμα το ανίατον ιάθη.

Δια Σου της υιοθεσίας έτυχε και σωτηρίας

Δια Σου της Ουρανίου έτυχε κληρονομίας.

Δ'

Δια τούτο Σοι Παρθένε πεποθώς νυν καταφεύγω

Και την Σην φιλευσπλαγχνίαν εκ ψυχής καθικετεύω.

Πρόσχες τοίνυν Δέσποινά μου επί την ταπείνωσίν μου.

Πέμψον την βοήθειάν Σου σπεύσον προς ενίσχυσιν μου

Παραμύθησον με κόρη Δέσποινά μου Παναγία,

Η των θλιβομένων μόνη έτοιμος παραμυθία.

Η γλυκεία ευφροσύνη,η χαρά και θυμηδία

Η των επικαλουμένων έτοιμος παρηγορία.

Η ελπίς απηλπισμένων και παράκλησις πασχόντων.

Η ετοίμη προστασία των εις Σε καταφευγόντων.

Συ προστάτις ει Παρθένε των δεινώς χειμαζομένων,

των υπό του αλλοτρίου Δέσποια πολεμουμένων.

Συ την λύπην της ψυχής μου και την άκαρπον πικρίαν

άρον απ'αυτής Παρθένε και παράσχου ιατρείαν.

Ε'

Ίδε των κακών το πλήθος,άκουσον του στεναγμού μου,

Ίδε την κατήφειαν μου έπιδε του οδυρμού μου.

Ίδε την ταπείνωσίν μου,ίδε μου την αθυμίαν.

Ίδε την αιχμαλωσίαν ίδε μου την ατονίαν,

Πρόφθασον βοήθησον μοι προτού με απολεσθήναι

προτού με υπό της λύπης της πικράς καταβρωθήναι.

Ου γαρ έχω ο παντλήμων πλην Σου άλλην προστασίαν,

Ουδέ και καταφυγήν μου,ουδέ και παραμυθίαν.

ΣΤ'

Συ μου σκέπη ει και ρύστις,Συ μου ει παραμυθία

Συ αντίληψις μοι πέλεις,Συ ελπίς και προστασία.

Συ με φρούρησον Παρθένε,φύλαξόν με,οχύρωσον με,

Συ Παρθένε Θεοτόκε πρόφθασον διάσωσον με.

Συ ενίσχυσον με κόρη εν τη πάλη,εν σταδίω,

Συ μου ει Παρθενομήτορ καύχημα μου εν τω βίω.

Συ βοήθει μοι Παρθένε εν τω κράτει του αγώνος,

ον κατά του αλλοτρίου διεξάγω του αιώνος.

Συ με δείξον νικηφόρον,Συ με δείξον στεφανίτην

Συ με του Χριστού γενναίον και στερρόν δείξον οπλίτην.

(''35 Ποιμαντικές Επιστολές'',Αγίου Νεκταρίου Επισκόπου Πενταπόλεως - Εκδόσεις ''ΥΠΑΚΟΗ'')