ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ (10:32-45)
''Ανέβαιναν τον δρόμον προς τα Ιεροσόλυμα και ο Ιησούς εβάδιζε πριν απ'αυτούς και ήσαν κατάπληκτοι,εκείνοι δε που ακολουθούσαν εφοβούντο.Και επήρε πάλιν κατά μέρονς τους δώδεκα και άρχισε να τους λέγη τα μέλλοντα να του συμβούν,ότι,''Ιδού,αναβαίνομεν εις τα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθή εις τους αρχιερείς και τους γραμματείς και θα τον καταδικάσουν εις θάνατον και θα τον παραδώσουν εις τους εθνικούς.Θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν,θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν και την τρίτην ημέραν θα αναστηθή.
Και τον πλησιάζουν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης,οι υιοί του Ζεβεδαίου και του λέγουν,''Διδάσκαλε,θέλομεν εκείνο,που θα σου ζητήσωμεν,να μας το κάνης''.Αυτός δε τους είπε,''Τι θέλετε να σας κάνω;''Εκείνοι του είπαν,''Δος μας να καθήσωμεν ο ένας εις τα δεξιά σου και ο άλλος εις τα αριστερά σου όταν έλθη η ημέρα της δόξης σου''.Ο Ιησούς τους είπε,''Δεν ξέρετε τι ζητάτε.Μπορείτε να πιήτε το ποτήρι,που εγώ πίνω και να βαπτισθήτε το βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι;''.Εκείνοι είπαν,''Μπορούμε''.Ο Ιησούς τους είπε,''Το ποτήρι που εγώ θα πιω,θα το πιήτε και θα βαπτισθήτε το βάπτισμα,το οποίον εγώ βαπτίζομαι.Το να σας βάλω όμως να καθήστετε εις τα δεξιά μου ή εις τα αριστερά,δεν είναι δικαίωμα μου να το δώσω αλλ'είναι δι'εκείνους,δια τους οποίους έχει ετοιμασθή.
Και όταν οι δέκα το άκουσαν,άρχισαν να αγανακτούν εναντίον του Ιακώβου και του Ιωάννου.Ο δε Ιησούς τους εκάλεσε και τους λέγει,''Ξέρετε ότι εκείνοι που θεωρούνται άρχοντες των εθνών,τα καταδυναστεύουν,και οι μεγάλοι άνδρες τους τα καταπιέζουν.Μεταξύ σας όμως δεν θα συμβαίνη το ίδιο.Αλλ'εκείνος που θέλει να γίνη μεγάλος μεταξύ σας,θα είναι υπηρέτης σας,και εκείνος που θέλει να είναι μεταξύ σας πρώτος,θα είναι δούλος όλων.Διότι και ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να υπηρετηθή αλλά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν του λύτρον δια πολλούς.''
Ο Άγιος Μάξιμος Ομολογητής γράφει:
''Η ταπείνωση και η κακοπάθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία.Η ταπείνωση ξερριζώνει τα πάθη της ψυχής,ενώ η κακοπάθεια αφαιρεί τα πάθη του σώματος.Αυτό λοιπόν φαίνεται να κάμνει και ο μακάριος Δαβίδ,με εκείνες τις ευχές που απευθύνει προς το Θεό,λέγοντας,«πρόσεξε την ταπείνωσή μου και τον κόπο μου και συγχώρησε όλες τις αμαρτίες μου» (Ψαλμ. 24:18).''
Ο Γεώργιος Πατρώνος τονίζει:
''Ο μεσσιανικός λόγος του Ιησού ουσιαστικά είναι αντιεξουσιαστικός,ή προβάλλει την «εξουσία» της διακονίας.
Φαίνεται πράγματι παράδοξο,όταν ανεβαίνεις στην εξουσία να προσπαθείς να υπηρετήσεις και διακονήσεις και ενώ επιδιώκεις να είσαι ο πρώτος στο τέλος να γίνεσαι δούλος όλων.Και αυτός δεν είναι θεωρητικός λόγος.Το είδαμε να το εφαρμόζει ο Κύριος στη ζωή του.
Η παρέμβαση του Ιησού Χριστού με τη σύνδεσή της εξουσίας με τη διακονία,φάνταζε παράλογη και αποτέλεσε σκάνδαλο.Η προβολή των όρων «δούλος» και «διάκονος»,ό,τι το απεχθέστερο υπήρχε για την εποχή εκείνη,θεωρήθηκε επικίνδυνη υπόθεση.Ένας Ραββί να διδάσκει κατ'αυτό τον τρόπο δεν μπορεί παρά να είναι ανατροπέας των κοινωνικών δομών και γι'αυτό πρέπει να εξουδετερωθεί.Αυτό και έγινε με τη σύλληψη και την καταδίκη του Ιησού.
Ιερουργώ σημαίνει διακονώ ταπεινά το λαό και καθαγιάζω τον κόσμο.Σημαίνει,πάνω από όλα,θυσιάζομαι στο βωμό του Θεού προς χάριν των ανθρώπων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει,πως δεν διεκδικώ μια θέση εκ δεξιών και εξ ευωνύμων σε κάποια εξουσία,αλλά συντάσσομαι με τη θυσιαστική πορεία του Κυρίου και γίνομαι μιμητής των παθών του.Αυτό το νόημα έχει και η επιλογή της ευαγγελικής αυτής περικοπής προ της Εβδομάδας των Παθών.Ο Υιός του Ανθρώπου «ουκ ήλθε διακονηθήναι αλλά διακονήσαι».Αυτό δεν μπορεί να είναι θεολογικό και φιλολογικό ρεφρέν του λόγου μας και την κηρυγμάτων μας.Ανάγκη να γίνει αξίωμα ζωής και αξίωμα εκκλησιαστικής διακονίας.''
Καλή Ανάσταση!
''Ανέβαιναν τον δρόμον προς τα Ιεροσόλυμα και ο Ιησούς εβάδιζε πριν απ'αυτούς και ήσαν κατάπληκτοι,εκείνοι δε που ακολουθούσαν εφοβούντο.Και επήρε πάλιν κατά μέρονς τους δώδεκα και άρχισε να τους λέγη τα μέλλοντα να του συμβούν,ότι,''Ιδού,αναβαίνομεν εις τα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθή εις τους αρχιερείς και τους γραμματείς και θα τον καταδικάσουν εις θάνατον και θα τον παραδώσουν εις τους εθνικούς.Θα τον εμπαίξουν και θα τον μαστιγώσουν,θα τον φτύσουν και θα τον θανατώσουν και την τρίτην ημέραν θα αναστηθή.
Και τον πλησιάζουν ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης,οι υιοί του Ζεβεδαίου και του λέγουν,''Διδάσκαλε,θέλομεν εκείνο,που θα σου ζητήσωμεν,να μας το κάνης''.Αυτός δε τους είπε,''Τι θέλετε να σας κάνω;''Εκείνοι του είπαν,''Δος μας να καθήσωμεν ο ένας εις τα δεξιά σου και ο άλλος εις τα αριστερά σου όταν έλθη η ημέρα της δόξης σου''.Ο Ιησούς τους είπε,''Δεν ξέρετε τι ζητάτε.Μπορείτε να πιήτε το ποτήρι,που εγώ πίνω και να βαπτισθήτε το βάπτισμα που εγώ βαπτίζομαι;''.Εκείνοι είπαν,''Μπορούμε''.Ο Ιησούς τους είπε,''Το ποτήρι που εγώ θα πιω,θα το πιήτε και θα βαπτισθήτε το βάπτισμα,το οποίον εγώ βαπτίζομαι.Το να σας βάλω όμως να καθήστετε εις τα δεξιά μου ή εις τα αριστερά,δεν είναι δικαίωμα μου να το δώσω αλλ'είναι δι'εκείνους,δια τους οποίους έχει ετοιμασθή.
Και όταν οι δέκα το άκουσαν,άρχισαν να αγανακτούν εναντίον του Ιακώβου και του Ιωάννου.Ο δε Ιησούς τους εκάλεσε και τους λέγει,''Ξέρετε ότι εκείνοι που θεωρούνται άρχοντες των εθνών,τα καταδυναστεύουν,και οι μεγάλοι άνδρες τους τα καταπιέζουν.Μεταξύ σας όμως δεν θα συμβαίνη το ίδιο.Αλλ'εκείνος που θέλει να γίνη μεγάλος μεταξύ σας,θα είναι υπηρέτης σας,και εκείνος που θέλει να είναι μεταξύ σας πρώτος,θα είναι δούλος όλων.Διότι και ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να υπηρετηθή αλλά να υπηρετήση και να δώση την ζωήν του λύτρον δια πολλούς.''
Ο Άγιος Μάξιμος Ομολογητής γράφει:
''Η ταπείνωση και η κακοπάθεια ελευθερώνει τον άνθρωπο από κάθε αμαρτία.Η ταπείνωση ξερριζώνει τα πάθη της ψυχής,ενώ η κακοπάθεια αφαιρεί τα πάθη του σώματος.Αυτό λοιπόν φαίνεται να κάμνει και ο μακάριος Δαβίδ,με εκείνες τις ευχές που απευθύνει προς το Θεό,λέγοντας,«πρόσεξε την ταπείνωσή μου και τον κόπο μου και συγχώρησε όλες τις αμαρτίες μου» (Ψαλμ. 24:18).''
Ο Γεώργιος Πατρώνος τονίζει:
''Ο μεσσιανικός λόγος του Ιησού ουσιαστικά είναι αντιεξουσιαστικός,ή προβάλλει την «εξουσία» της διακονίας.
Φαίνεται πράγματι παράδοξο,όταν ανεβαίνεις στην εξουσία να προσπαθείς να υπηρετήσεις και διακονήσεις και ενώ επιδιώκεις να είσαι ο πρώτος στο τέλος να γίνεσαι δούλος όλων.Και αυτός δεν είναι θεωρητικός λόγος.Το είδαμε να το εφαρμόζει ο Κύριος στη ζωή του.
Η παρέμβαση του Ιησού Χριστού με τη σύνδεσή της εξουσίας με τη διακονία,φάνταζε παράλογη και αποτέλεσε σκάνδαλο.Η προβολή των όρων «δούλος» και «διάκονος»,ό,τι το απεχθέστερο υπήρχε για την εποχή εκείνη,θεωρήθηκε επικίνδυνη υπόθεση.Ένας Ραββί να διδάσκει κατ'αυτό τον τρόπο δεν μπορεί παρά να είναι ανατροπέας των κοινωνικών δομών και γι'αυτό πρέπει να εξουδετερωθεί.Αυτό και έγινε με τη σύλληψη και την καταδίκη του Ιησού.
Ιερουργώ σημαίνει διακονώ ταπεινά το λαό και καθαγιάζω τον κόσμο.Σημαίνει,πάνω από όλα,θυσιάζομαι στο βωμό του Θεού προς χάριν των ανθρώπων.
Πρακτικά αυτό σημαίνει,πως δεν διεκδικώ μια θέση εκ δεξιών και εξ ευωνύμων σε κάποια εξουσία,αλλά συντάσσομαι με τη θυσιαστική πορεία του Κυρίου και γίνομαι μιμητής των παθών του.Αυτό το νόημα έχει και η επιλογή της ευαγγελικής αυτής περικοπής προ της Εβδομάδας των Παθών.Ο Υιός του Ανθρώπου «ουκ ήλθε διακονηθήναι αλλά διακονήσαι».Αυτό δεν μπορεί να είναι θεολογικό και φιλολογικό ρεφρέν του λόγου μας και την κηρυγμάτων μας.Ανάγκη να γίνει αξίωμα ζωής και αξίωμα εκκλησιαστικής διακονίας.''
Καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου