Άγιος Μάξιμος Ομολογητής: ''Μας δώρησε την ελπίδα της αναστάσεως''

  ''Αφού έπαθε το σωτήριο πάθος και αναστήθηκε από τους νεκρούς,μας δώρησε την ελπίδα της αναστάσεως και της αιώνιας ζωής,αφού μας απάλλαξε με την υπακοή του από την καταδίκη μας λόγω της προγονικής αμαρτίας,καταργώντας με το θάνατό του και το κράτος του θανάτου (Εβρ. 2,14),ώστε,«όπως ακριβώς με τον Αδάμ όλοι πεθαίνουν,έτσι και με αυτόν όλοι να λάβουν ζωή» (Α' Κορ. 15,22).Ανέβηκε στους ουρανούς,και αφού κάθησε στα δεξιά του Πατέρα του,έστειλε το άγιο πνεύμα σαν αρραβώνα μας με τη νέα ζωή,για να φωτίσει και αγιάσει τις ψυχές μας,και για να βοηθήσει να φυλάξουν τις εντολές αυτού εκείνους που αγωνίζονται για τη σωτηρία τους.Αυτός ήταν ο σκοπός της ενανθρωπήσεως του Κυρίου,όπως θα μπορούσαμε να πούμε με συντομία.''

(Ακολουθεί ένα πολύ όμορφο άρθρο που δημοσιεύεται από τον Ιερέα της Ανατολικής Εκκλησίας) 

Ο Λαμπρός Απρίλιος, ο σταυρικός και αναστάσιμος, ο γλυκύς και ευφρόσυνος.

Ο ακούων τον Άδην στένοντα να βοά ότι κατελύθη η δύναμη του.

 Ο Μεγαλοβδομαδιάτης, ο πάντερπνος και κατανυκτικός. 

Ο μήνας των ευόσμων δακρύων απάνω στον Επιτάφιο της συντετριμμένης Άνοιξης. 

Ο μήνας πού κρατά τα κλειδιά του παραδείσου. 

Ο Ληστής πού μαγεύτηκε από τον πειρασμό και την ομορφιά του κόσμου και αναδιπλώθηκε ερυθρός και ταπεινωμένος από τα αίματα της μετάνοιας και της χαράς κάτω από τον Σταυρό, ζητώντας το μέγα έλεος. 

Ο μήνας πού εκρήγνυται η μυστική χαρά και θεραπεύεται με μυστηριακή προσδοκία ο άγιος πλανταγμός, πού λέγεται χαρμολύπη.

Ανέτειλε το έαρ, δεύτε ευωχηθώμεν.

Ανέτειλε το έαρ, δεύτε συσταυρωθώμεν.

Ανέτειλε το έαρ , δεύτε συνεγερθώμεν.

Ω γλυκύ μου έαρ, ω γλυκύ Απρίλιε, του Ματωμένου Πρίγκηπα συνοδέ, του Νικητή του Θανάτου Προάγγελε!

Ο μήνας της αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας,του αγίου Ευτυχούς, του Αγίου Αντύπα, του αγίου Γρηγορίου, των αγίων Ιάσονα και Σωσίπατρου, του μέγα ταξίαρχου των μαρτύρων Αγίου Γεωργίου, των αποστόλων Μάρκου και Ιακώβου, της νεομάρτυρος Αργυρής.

Ο μήνας του Λαζάρου, ο στολισμένος με βάγια και κόκκινη βαφή λαμπριάτικη, η μετανοϊκή χαρά του μεγάλου κανόνα, τα βράδυα τα μέγιστα της μεγαλοβδομάδας, η ανθηρή εαρινή συμφωνία του Πάσχα του μεγάλου και αιωνίου.

Ο μήνας του Σταυρού και του Τάφου. Του Θρήνου και της Πανήγυρης. Της κατάπαυσης και της Ζωής.

Ο αιώνιος έφηβος, ο αθάνατος νέος, ο αναστημένος και δοξασμένος και λαμπρός.

Καλή πρωτομηνιά.