''Χριστός ανέστη εκ νεκρών'' (μέρος 3ο)

Αναστάσεως ημέρα,λαμπρυνθώμεν λαοί

Πάσχα,Κυρίου Πάσχα

   Τότε τα κατάλαβα όλα.Κατάλαβα πόσο λάθος είχα κάνει αμέτρητα χρόνια πριν όταν είχα επιλέξει να γίνω θεός μόνος μου και να καταργήσω τον Ένα και Πραγματικό Τριαδικό Θεό.

    Είδα Εκείνον από τον Οποίο έτρεξα να κρυφτώ όταν άκουσα τα βήματα του στην Εδέμ.

    Είδα Εκείνον που ανέβηκε στο Σταυρό Του και έβαψε την γη με το αίμα Του για να με σώσει από τον εγωισμό μου και τα λάθη μου.

   Είδα Εκείνον,τον Μονογενή Υιό και Λόγο του Θεού,τον Άγγελο της Μεγάλης Βουλής που στάθηκε προ της Ενσαρκώσεώς Του στην κάμινο με τους Οσίους Τρεις Παίδες δείχνοντας την Ανάστασή Του.

   Είδα Εκείνον μέσω του Οποίου τα πάντα εγένετο.

   Είδα Εκείνον τον Οποίο περίμενα για χιλιετίες,δεσμώτης στα κελιά του Άδη,σκλάβος της εγώπάθειάς μου και της αλαζονείας μου.

   Τότε ξεκίνησαν όλα.

   Αφού κατέβηκε στα κάτεργα του Άδη,άκουσα τα ίδια βήματα όπως τότε στην Εδέμ.Μα τώρα,μου έφεραν αγαλλίαση.Μου έφεραν λύτρωση.Μου έφεραν την Αναστάσιμη Χαρά την οποία ονειρεύτηκα κλεισμένος έξω από τις Πύλες του Παραδείσου.

  Εκείνη τη στιγμή,ο βασιλιάς του Θανάτου,άρχισε να μορφάζει.Η εξουσία του είχε πλέον χαθεί.Κατάλαβε πως πλέον έχασε τα σκήπτρα του,ποδοπατήθηκε το στέμμα του,ο θρόνος του καταστράφηκε και επρόκειτο να έχει και ο ίδιος την μοίρα που για αιώνες πότιζε τους ανθρώπους.

  Είχε έρθει επιτέλους η ευλογημένη μέρα που ο Θάνατος θα γευόταν τον θάνατο.

   Από την άλλη,το πρόσωπο του Βασιλιά μου ήταν το πιο γλυκό θέαμα μετά από αιώνες σκλαβιάς.Πρόσωπο γεμάτο Ζωή.Πρόσωπο που και τα ομορφότερα λόγια που ειπώθηκαν ποτέ θα το αδικούσαν.Πρόσωπο που μόνο οι ανώτερες αγγελικές φωνές μπορούν με φρίκη να το περιγράψουν.Πρόσωπο γεμάτο Αγάπη.Πρόσωπο που ήταν και είναι Αγάπη.Ήταν Εκείνος.Ο Κύριος μου,ο Θεός μου,η αρχή και το τέλος μου.Το Άλφα και το Ωμέγα μου.Η Ζωή της ζωής μου.Η ψυχή της ψυχής μου.Το Φως το προαιώνιο.Ο Ελευθερωτής μου.Ναι.Ήταν Εκείνος που είχε αποφασίσει στην προδοσία μου να δώσει συμφιλίωση,στα ραπίσματά μου μακροθυμία και στον θάνατό μου την Ζωή Του.

   Το Φως που εξέπεμπε φώτισε το βασίλειο των τάφων.Ανάβλυζε ζωή και ελευθερία,χαρά και αγαλλίαση.Οι πληγές Του ήταν ακόμη νωπές μα Εκείνος φαινόταν τόσο δυνατός και κραταιός,τόσο άτεγκτος.Τόσο Νικητής.

   Έτσι ξεκίνησε την πορεία Του.Άφου με ελευθέρωσε,άρχισε να διδάσκει όλα αυτά που είπε και σ'εσάς τους ζωντανούς.

   ''Ελάτε σ'εμένα όλοι οι κουρασμένοι και εγώ θα σας αναπαύσω.''

   Ανεβαίνοντας από τα κάτεργα του Άδη προς τις πύλες του,έπαιρνε μαζί Του όλες τις ψυχές που δέχονταν το κήρυγμά Του,μα ακόμη και εκείνες που φοβόντουσαν να το δεχθούν,λύγισαν και δάκρυσαν βλέποντας τον Δεσπότη των Πάντων που φόρεσε την πανοπλία των Παθών Του και της Αγάπης Του.

   Οι αλυσίδες έσπαγαν.Οι νεκροί έβγαιναν από τις φυλακές τους.Ο μαύρος ουρανός του Άδη φωτίστηκε και οι πρώτιες στρατιές των αγγέλων έκαναν την εμφάνισή τους.Ο Ιησούς Χριστός,προπορευόταν και όλες οι ψυχές βρίσκονταν πίσω του κράζοντας με φωνή γεμάτη προσμονή για την Ανάστασή Του.

   Έτσι,στάθηκε μπροστά στις πύλες του Άδη.Ο Διάβολος προσπάθησε να τον σταματήσει.

    ''Οι δυνάμεις του Άδη δεν θα καταφέρουν να γκρεμίσουν την Εκκλησία μου.''

   Η εξουσία του πλέον εξαφανίστηκε.Είχε πια οριστικά ηττηθεί.Εκείνος τον Οποίον κάποτε υπηρετούσε,είχε έρθει τώρα για να γκρεμίσει την βασιλεία του.

   Τότε ο Χριστός ύψωσε το χέρι Του πάνω από τις πύλες του Άδη και φώναξε:

''ΕΓΩ ΕΙΜΙ Η ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ ΚΑΙ Η ΖΩΗ''

   Μέσα σε μια στιγμή,οι Πύλες του Άδη κατακρεμνίστηκαν και ένας μεγάλος σεισμός άρχισε να γκρεμίζει το άλλοτε κραταιό βασίλειο.Ένα υπέρλαμπρο φως εμφανίστηκε τότε μέσα από την είσοδο που έκρυβαν οι πύλες και μυριάδες άγγελοι ύψωναν τις ρομφαίες σφαγιάζοντας τους δαίμονες που κρατούσαν δέσμιες τις ψυχές.

   Πρώτος πέρασε Εκείνος που είπε με φωνή που αντήχησε παντού:

''Εγώ ειμί το φως του κόσμου ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ΄ έξει το φως της ζωής''

   Έτσι,με εντολή Του,τα τάγματα των αγγέλων έπαιρναν τον καθένα από εμάς στα χέρια τους και μας πήγαιναν εκεί που είχε οριστεί να πάμε.Εκεί που βασιλεύει η Αγάπη και η Αγαλλίαση εκείνων που βλέπουν το Πρόσωπό Του.Εκεί,που με την Ανάστασή Του,οι άγγελοι που πριν έκλαιγαν,τώρα πανηγύριζαν και χιλιάδες σήμαντρα ηχούσαν παντοδύναμα.

   Έτσι και έγινε.Έτσι είχε οριστεί να γίνει.Έτσι αποφάσισε Εκείνος να γίνει.Ο Θάνατος καταπλακώθηκε από τα συντρίμμια του βασιλείου Του και μια φωνή από το μέλλον ακούστηκε ισχυρά να λέει:

Πού πήγε Θάνατε το κεντρί σου;Πού είναι Άδη η νίκη σου;

ΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΤΕ

   Ο Χριστός έδειξε τον δρόμο.Έδειξε την Ανάστασή Του.Έδειξε την Αγάπη Του και νίκησε.Ανέστησε όλους εμάς.Εμένα,τον Αδάμ και κάθε άνθρωπο μετά από εμένα.Όλα είχαν τελειώσει.Ή καλύτερα,όλα εκείνη τη στιγμή ξεκινούσαν με τον Τελευταίο που έμπαινε στον Άδη και γινόταν ο Πρώτος που έμπαινε στον Παράδεισο.

Ο Θάνατος θανατώθηκε.

Ο Διάβολος έχασε τις εξουσίες του.

Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν

θανάτῳ θάνατον πατήσας

καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι

ζωὴν χαρισάμενος