Κυριακή της Σαμαρείτιδος

οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ σωτὴρ τοῦ κόσμου

''Η Σαμαρείτιδα καθώς άκουσε από το Χριστό αυτά τα εξαίσια και θεοπρεπή λόγια, αναπτερωμένη, μνημονεύει τον προσδοκώμενο και ποθούμενο Μεσσία, τον λεγόμενο Χριστό που όταν έρθει θα μας τα διδάξει όλα. Βλέπετε πως ήταν ετοιμότατη για την πίστη; Από που θα γνώριζε τούτο, αν δεν είχε μελετήσει τα προφητικά βιβλία με πολλή σύνεση; Έτσι προλαβαίνει περί του Χριστού ότι θα διδάξει όλη την αλήθεια. Μόλις την είδε ο Κύριος τόσο θερμή της λέγει απροκάλυπτα: Εγώ είμαι ο Χριστός, που σου μιλώ. Εκείνη γίνεται αμέσως εκλεκτή ευαγγελίστρια και αφήνοντας τη υδρία και το σπίτι της τρέχει και παρασύρει όλους τους Σαμαρείτες πρός το Χριστό και αργότερα με τον υπόλοιπο φωτοειδή βίο της (ως Αγία Φωτεινή) σφραγίζει με το μαρτύριο την αγάπη της προς τον Κύριο.''

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

   Της πέμπτης Κυριακής από το Πάσχα πάλι το εορτολογικό θέμα δίδεται από το ευαγγελικό ανάγνωσμα,που αναφέρεται στον διάλογο του Χριστού με την Σαμαρείτιδα.Είναι από τα εκλεκτότερα κομμάτια του Ευαγγελίου.Στον διάλογό Του με την ταπεινή γυναίκα της Σαμαρείας ο Κύριος βρίσκει την ευκαιρία να αποκαλύψει τις πιο υψηλές αλήθειες.Την ιδιότητά Του ως Μεσσίου,τον τρόπο της αληθινής λατρείας,την δροσιστική δύναμη της χάριτός Του.Και πάλι στο δοξαστικό των αίνων κατά αριστοτεχνικό τρόπο σκιαγραφείται το ιερό επεισόδιο:

«Η πηγή της ζωαρχίας,

Ιησούς ο Σωτήρ ημών,

επί την πηγήν επιστάς

του πατριάρχου Ιακώβ,

πιείν εζήτει ύδωρ

παρά γυναικός Σαμαρείτιδος.

Της δε το ακοινώνητον

των Ιουδαίων προσειπούσης,

ο σοφός δημιουργός

μετοχετεύει αυτήν

ταις γλυκείαις προσρήσεσιν

μάλλον προς αίτησιν του αϊδίου ύδατος.

Ο και λαβούσα

τοις πάσιν εκήρυξεν ειπούσα·

Δεύτε,ίδετε

των κρυπτών γνώστην και Θεόν,

παραγενόμενον σαρκί

δια το σώσαι τον άνθρωπον».

(''Λογική λατρεία'' - Ιωάννης Φουντούλης)

(Το κείμενο του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή)