Ο ηρωισμός της Ορθοδοξίας

Εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αυτών

   Πολλές φορές έχουμε την εντύπωση ότι η Ορθοδοξία δεν είναι τίποτα περισσότερο από κάποιους μίζερους μουσάτους τύπους που μιλάνε για την κόλαση,για καταστροφές,για την Απόκαλυψη,για μια μιζέρια που εμποδίζει όλους μας από το να...ζήσουμε την ζωή μας!

   Η πραγματικότητα απέχει εκατομμύρια μίλια από αυτή την λανθασμένη εικόνα που έχουμε αρκετοί από εμάς.

   Τι είναι λοιπόν αυτός ο ηρωισμός και έχει σχέση με την Ορθοδοξία;

Για να είμαστε ακριβείς,δεν έχει απλώς σχέση με την Ορθοδοξία.Μα ηρωισμός και Ορθοδοξία είναι έννοιες ταυτόσημες μιας και οι άγιοι υπήρξαν οι μεγαλύτεροι ήρωες στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.Μορφές που θυσιάσαν τα πάντα για να ακολουθήσουν Εκείνον που είναι ο Δημιουργός του Ηρωισμού και παρέδωσαν σε όλους εμάς ένα καθημερινό παράδειγμα προς μίμηση.

   Δύσκολο να το πιστέψουμε;Δύσκολο να διακρίνουμε την ψεύτικη Ορθοδοξία από την πραγματική;Δύσκολο να βρούμε ήρωες;Μα τους έχουμε μπροστά μας!

   Δεν ήταν άλλος από τον Μέγα Αθανάσιο που πέρασε 18 ολόκληρα χρόνια στην εξορία,δεν δίστασε να υψώσει το ανάστημα του στον Μέγα Κωνσταντίνο για τα θέματα της πίστης και όταν μάλιστα έφευγε για άλλη μια φορά στην εξορία,ο λαός της Αλεξάνδρειας τον αποχαιρετούσε γεμάτος δάκρυα και λύπη.Η απάντησή του:''Μην θλίβεστε παιδιά μου,ένα σύννεφο είναι κι αυτό και θα περάσει''.

   Ο Μέγας Βασίλειος,γεμάτος αγάπη για τους πονεμένους,φιλούσε τις πληγές των λεπρών ενώ όταν κλήθηκε να αντιμετωπίσει την αυτοκρατορική εξουσία δεν λύγισε ούτε μια στιγμή απέναντι στον αυτοκρατορικό αντιπρόσωπο Μόδεστο:''Θα σε βασανίσω μέχρι τέλους''.''Δεν θα καταφέρεις πολλά στο ασθενικό μου σώμα''.''Θα σε εκτελέσω''.''Χάρη θα μου κάνεις,θα με στείλεις κοντά στον Χριστό''.''Τότε θα σε στείλω εξορία''.''Έχω συνηθίσει στις κακουχίες''.''Κανένας μέχρι σήμερα δεν μου έχει μιλήσει έτσι'',απάντησε εμβρόντητος ο Μόδεστος.''Μάλλον,δεν είχες γνωρίσει μέχρι σήμερα Ορθόδοξο ιεράρχη'',είπε ο Μέγας Βασίλειος.

   Η κορυφή της θεολογίας μας,ο Γρηγόριος ο Θεολόγος,παλεύοντας με τα θηρία του Αρειανισμού,ενώ τελούσε την Αναστάσιμη Θεία Λειτουργία,τα ξημερώματα της Κυριακής του Πάσχα,εισέβαλλαν στην εκκλησία αιρετικοί και με πέτρες και ξύλα χτυπούσαν όποιον έβρισκαν μπροστά τους.Δεν δίστασαν να λιθοβολήσουν τον Γρηγόριο με όλο τους το μίσος γεμίζοντας τον με αίματα.Πώς αντέδρασε ο ίδιος;Δεν έκανε ούτε ένα βήμα πίσω από την Ωραία Πύλη,κοιτάζοντας τους με θλίψη και ούτε μια στάλα μίσος.

   Ο μέγας Χρυσόστομος,άφησε τις τελευταίες του αναπνοές σε έναν ξερό λόφο στα βουνά του Πόντου.Χωρίς καμία προστασία από τις βαρβαρικές φυλές,καμία προστασία από τον μεσημεριανό ήλιο και το βραδινό κρύο,δεν σταμάτησε ούτε στιγμή να στέλνει επιστολές και να υποστηρίζει το ποίμνιό του και να δίνει μέχρι το τέλος λύσεις στα θέματα που προέκυπταν.Ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτηκε να αναπαύσει τον εαυτό του,αλλά το αγαπήμενο του ποίμνιο.

   Ο Μέγας Αντώνιος,πούλησε όλη του την περιουσία,την μοίρασε στους φτωχούς και έφυγε στην έρημο που πολεμώντας με στρατιές δαιμόνων,δεν έκανε ούτε μια στιγμή πίσω.Ούτε μια στιγμή δεν σκέφτηκε να εγκαταλείψει τον αγώνα για χάρη του Χριστού και της Εκκλησίας.

   Ο άγιος Σπυρίδωνας,άνθρωπος χωρίς μόρφωση μα πιο μυαλωμένος και έξυπνος από μυριάδες ανθρώπους με όλη την μόρφωση του κόσμου μαζί.Έβοσκε τα πρόβατά του για να διατηρεί την ταπείνωσή του ενώ είχε γίνει επίσκοπος.Μια φορά,δύο ληστές μπήκαν στο μαντρί για να κλέψουν τα πρόβατα όμως μια αόρατη δύναμη τους εμπόδισε και μέχρι το ξημέρωμα,την ώρα του Όρθρου,τους κράταγε δεμένους στον φράχτη.Όταν γύρισε ο άγιος Σπυρίδωνας,τους είδε και κατάλαβε.Αφού προσευχήθηκε για ν'αφεθούν ελεύθεροι,τους έδωσε ένα κριάρι και χτυπώντας τους φιλικά στην πλάτη τους είπε:''Έτσι,για να μην φανεί ότι αγρυπνήσατε άδικα''.

    Ο αρχιστράτηγος των θαλασσών,ο άγιος Νικόλαος,στην Α' Οικουμενική Σύνοδο,δεν άντεχε να ακούει τις βλασφημίες του Αρείου και γεμάτος θλίψη,σηκώθηκε και τον χαστούκισε ενώπιον του αυτοκράτορα.Οι πανούργοι υποστηρικτές του Αρείου τόνισαν πως απαγορεύεται δια νόμου να χτυπήσει κανείς κάποιον ενώπιον του αυτοκράτορα και αφού αφαιρέθηκαν από τον άγιο Νικόλαο τα άμφιά του και το Ιερό Ευαγγέλιο,τον έριξαν στην φυλακή.Την ίδια νύχτα,ίδια σε όραμα την Υπεραγία Θεοτόκο και τον Ιησού Χριστό,να τον ρωτούν γιατί βρίσκεται στην φυλακή και αφού τους εξήγησε,του έδωσαν πίσω τα άμφια και το Ευαγγέλιο.

   Αυτό το άρθρο,θα μπορούσε να συνεχίζεται μέχρι τέλους.Αλλά,φρονώ πως καταλαβαίνετε που θέλω να καταλήξω.Τα πράγματα είναι απλά.Ψάξτε και θα τα βρείτε και οι ίδιοι.Αν νομίζετε πως όλα αυτά,δεν είναι παρά υπερβολές,δεν έχετε να κάνετε κάτι καλύτερο παρά να ψάξετε και ίσως βρείτε τις ίδιες και ομορφότερες ιστορίες.Το καλύτερο σας το κράτησα για το τέλος.

   Δεν είναι μόνο ότι τους έχουμε μπροστά μας,δίπλα μας,ως παρουσίες και υποδείγματα,αλλά μπορείτε και εσείς,όπου και αν βρίσκεστε,όποιοι και αν είστε,να αγαπήσετε τον Χριστό και τους αγίους του και ίσως κάποια μέρα να γραφθεί και για εσάς ένα εγκώμιο,όχι μόνο από χέρια ανθρώπινα (που αυτό ίσως να είναι και το λιγότερο),αλλά και από τα χέρια του Θεού στο Βιβλίο της Ζωής.Εκεί,στην Βασιλεία των Ουρανών.Ίσως και εσείς,να ενταχθήτε στους χορούς των Αγίων.Στην αγκαλιά του Χριστού.Καλή συνέχεια και ο Θεός με τους Αγίους Του,πάντα μαζί σας!

Ανάξιος