Χριστός γεννάται,δοξάσατε;

Από το βιβλίο ''Εναντίον του Θεού''

 Το κείμενο από το βιβλίο του εξαιρετικού θεολόγου Θ.Ρηγινιώτη αναφέρεται στον εορτασμό των Χριστουγέννων.Δεν είναι χαρούμενο μα είναι αναγκαίο γιατί σε βάζει σε σκέψεις και χτυπάει στο κόκαλο όντας δηκτικό και ρεαλιστικό.Μήπως πρέπει να κοιταχτούμε για λίγο στον καθρέφτη;Ίσως.Έχουμε ένα ραντεβού να προλάβουμε άλλωστε και ένα φωτεινό άστρο μας φωτίζει τον δρόμο.Δεν μπορούμε να χαθούμε άλλωστε.Πάμε,Κάποιος μας περιμένει!

''Τα Χριστούγεννα αντιμετωπίζονται και εδώ όπως πρέπει,δηλαδή όπως ορίζουν οι άγραφοι νόμοι του χρήματος και της εργασίας,της εναλλασσόμενης με διακοπές:ως μια τέτοια ανάσα,που ίσως κάποτε είχε κάποιο,απροσδιόριστο πλέον,θρησκευτικό νόημα,αλλά αυτό σήμερα μας είναι περιττό.Μπορούμε να πάρουμε δυνάμεις και χαλαρώσουμε με το καλό φαγητό,τα φανταχτερά δώρα,τη νυχτερινή διασκέδαση και –στην έσχατη περίπτωση- το χαζοκούτι.Τα υπόλοιπα,αυτά που προσπαθούν να σε βάλουν να σκέφτεσαι και να σ’εμποδίσουν να ξεχνιέσαι,είναι άσπλαχνα και δε μας βοηθούν,χωρίς παρεξήγηση ξορκισμένα να είναι.

Επιτέλους ανήκομεν εις την Δύσιν.Δόξα τω Θεώ,λεφτά δεν έχουμε αλλά υγεία να έχουμε να δουλεύουμε.Το παν είναι όταν πεθάνεις,να έχεις αφήσει κάτι στα παιδιά σου.Τα υπόλοιπα,ματαιότης ματαιοτήτων,τα πάντα ματαιότης.Έτσι δε λέει,πολύ σοφά,η Εκκλησία;Στον τάφο θα καταλήξουμε όλοι – οπότε,ό,τι φάμε,ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει ο ρόλος!Και προπάντων,προσοχή,μακριά από τους τελώνες και τους φαρισαίους υποκριτές,που εποφθαλμιούν την πολύτιμη και ταλαίπωρη τσέπη μας:την εφορία,τους γιατρούς και τους παπάδες(μαγαζί των οποίων είναι η εκκλησία).

Τώρα,που ο ευλογημένος καταναλωτισμός,ο πολιτισμός της αφθονίας,εισήλθε επιτέλους και στη χώρα μας,τα Χριστούγεννα γιορτάζονται όπως σ’όλο τον πολιτισμένο κόσμο.Την παραμονή με ολονύκτιες αγρυπνίες στα κέντρα διασκέδασης,κρασοκατάνυξη ή τέρψη των γενετησίων ορμών αρρένων και θηλέων με οφθαλμόλουτρα ή,για τους τυχερούς,και κάτι παρααπάνω και μετά νανάκια ως το μεσημέρι της εορτής,οπότε ξυπνάμε,πίνουμε καφέ και στρωνόμαστε στο φαγητό,οίκαδε ή τήδε κακείσε,γιατί αύριο ή μεθαύριο έχουμε και δουλειά και πρέπει να πάμε χορτάτοι,που λέει κι ο λόγος.Αρκετές εκατονταετίες ψωμολυσσάξαμε.

Εξυπακούεται ότι οι ναοί γεμίζουν,κι όχι μόνο με γιαγιάδες αλλά και με μεσήλικα και νέο πληθυσμό.Έτσι,το παραδοσιακό πνεύμα των Χριστουγέννων διασώζεται,βλέπουμε και πλάνα από τη λειτουργία στα δελτία ειδήσεων,αφού είμαστε πολλοί κι έχουμε κόσμο για όλα τα γούστα-και για club και για την εκκλησία!Αμ πώς;

Πάμε λοιπόν εκεί να γεμίσουμε τις μπαταρίες κατάνυξη και καθαρό αέρα,μπορεί και σε καμιά αγρυπνία για τους πιο fun του είδους,πράγματα που εξάπτουν το συναίσθημα και πλαισιώνουν ωραία τα δώρα,τα δέντρα,το φαγοπότι και την καταναλωτική μανία των αγίων τούτων ημερών.Τι όμορφα!

Κατανόηση του μυστηρίου της θείας ενανθρωπήσεως;Μα πού βλέπετε το μυστήριο;Όλα ξεκάθαρα δεν είναι;Ο Υιός του Θεού γεννήθηκε σε μια φάτνη για μας διδάξει την αγάπη-φυσικά απέτυχε,αλλά μας έδωσε μια καλή αφορμή για να θυμόμαστε αυτή την αγάπη έστω μια φορά το χρόνο(προς Θεού,όχι τις υπόλοιπες μέρες,γιατί άμα πηγαίνεις με το σταυρό στο χέρι…άρπαξε να φας άμα θες να ζήσεις!).

Σας ευχαριστώ πολύ-πολλά ζητάω από ανθρώπους που έχουν πέσει νοκ άουτ από το σφυροκόπημα της καθημερινής πίεσης,που τους οδηγεί σιγά σιγά στην παραφροσύνη.Λυπηθείτε τους.

Κι όμως,δεν τα ζητάω απ’αυτούς,αλλά από κείνους που διαχειρίζονται τη γνώση και τη ‘’θρησκεία’’,μεταξύ των οποίων…ας μην τα λέμε καλύτερα,γιατί η καμπούρα μας θα βαρύνει.''