Τις Θεός Μέγας;

Φανταστείτε.
Πόσες φωνές στο διάβα του χρόνου το έψαλλαν με χαρακτήρα τόσο χαρούμενο που αντηχεί από τα θεμέλια της γης μέχρι και τον θρόνο του Θεού;

Ας βάλει ο καθένας όποια περίσταση επιλέξει στο μυαλό του.

Εγώ μονάχα μία επιλέγω.Όταν στην Α' Οικουμενική Σύνοδο,ο αιρεσιάρχης Άρειος έφριττε μπροστά στο θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα που κρατώντας ένα κομμάτι κεραμιδιού στο χέρι του αναφώνησε:

Εις το όνομα του Πατρός (και η φωτιά που είχε ψήσει το κεραμίδι έφυγε ψηλά στον ουρανό)

και του Υιού (τότε το νερό που περιείχε το κεραμίδι έπεσε στο έδαφος)

και του Αγίου Πνεύματος (και το χώμα του κεραμιδιού έμεινε στο χέρι του Αγίου).

Ο πανούργος Άρειος πάγωσε και ορμητικά και έξαφνα οι Πατέρες της Εκκλησίας μας με ένα στόμα,μια φωνή και μια ψυχή έψαλλαν με όλη την δύναμη της καρδιάς τους:

Ποιος Θεός είναι μεγάλος όπως ο Θεός μας;
Εσύ είσαι ο Θεός που κάνει θαύματα μόνος.

Ο Θεός της Ενσάρκωσης.
Του Σταυρικού Πάθους.
Της Ανάστασης.
Της ΑΓΑΠΗΣ!