Αν και συγγραφέας πολυγραφότατος,δεν θα εστιάσουμε στο έργο του (για την ώρα) αλλά στην ζωή του.Ο Κύριλλος ήταν ανηψιός του πατριάρχη Αλεξάνδρειας Θεόφιλου.Ο Θεόφιλος διέθετε και εκείνος έντονη προσωπικότητα όπως ακριβώς και ο ανηψιός του.Είχε μάλιστα την ευλογία (χωρίς προφανώς να το γνωρίζει) να τελέσει την ενθρόνιση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου στον επισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης.Η προσωπικότητα του Θεόφιλου όμως είχε το αντίβαρο της έπαρσης που θόλωνε το μυαλό του και την κρίση του.
Όταν στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας προέκυψε μια κόντρα με μοναχούς που ήταν φιλικοί απέναντι στο έργο του Ωριγένη (ο Θεόφιλος είχε αλλάξει την στάση του και πλέον κυνηγούσε τους ωριγενιστές ανελέητα),εκείνοι κατέφυγαν στην Κωνσταντίνουπολη για να ζητήσουν την εύνοια του αυτοκράτορα και φιλοξενήθηκαν από τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο.Όταν ο Θεόφιλος έμαθε πως ο Χρυσόστομος τους παρείχε άσυλο,έγινε έξαλλος και ξεκίνησε έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον του αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως.Τον διέγραψε από τα δίπτυχα της Εκκλησίας,έπαψε να τον μνημονεύει και με την βοήθεια της αυτοκράτειρας Ευδοξίας,προήδρευσε συνόδου που καθαίρεσε τον Άγιο Ιωάννη και τον οδήγησε στην εξορία.Αυτή η κόντρα του φυσικά,τσάκισε την υστεροφημία του και το ελάχιστο συγγραφικό έργο που άφησε πίσω του,δεν μεταφράστηκε ποτέ στην ελληνική με εξαίρεση ελάχιστα κομμάτια του.
Στο ίδιο κλίμα με τον θείο του,συνέχισε και ο Κύριλλος διατηρώντας την διαγραφή του Χρυσοστόμου από τα δίπτυχα.Ο ίδιος όμως ήταν ανοιχτόμυαλος,ανοιχτόκαρδος και κυριώς με ολοκάθαρη ψυχή που ήταν άρμα του Αγίου Πνεύματος καθώς είχε άδολα πιστέψει τα ψεύδη του θείου του και τα είχε δεχθεί ως αλήθεια.Οι επιστολές του Αγίου Ισιδώρου του Πηλουσιώτη που τόνιζαν στον ίδιο πως είχε αδικήσει τον Χρυσόστομο,είχαν αρχίσει να του δημιουργούν αμφιβολίες.Έτσι,ένα όραμα ήρθε να τα αλλάξει όλα.Είδε πως βρισκόταν σε μια πανέμορφη εκκλησία όπου στο εσωτερικό της βρισκόταν η ίδια η Υπεραγία Θεοτόκος,ολόλαμπρη και περιστοιχισμένη από Αγίους.Κοντά της βρισκόταν και ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος.Όταν ο Κύριλλος προχώρησε για να προσκυνήσει την Θεοτόκο,ο Χρυσόστομος επικεφαλής μαζί με άλλους αγίους τον εμπόδισαν και τον έδιωξαν από την εκκλησία.Ο Κύριλλος αναρωτιόταν γιατί συνέβη αυτό.Η Θεοτόκος τότε απευθυνόμενη στον Χρυσόστομο του ζήτησε να τον συγχωρέσει,εκείνος όμως παρέμενε ανένδοτος.Η Παναγία τότε του είπε:«συγχώρεσέ τον για την αγάπη μου καθώς εκείνος αγωνίζεται για την τιμή μου πολεμώντας τον υβριστή μου και με ανακηρύσσει Θεοτόκο στους ανθρώπους».Ο Χρυσόστομος τότε γαλήνεψε και εναγκαλιζόμενος τον Κύριλλο,τον ασπάστηκε.
Μετά από αυτό το όραμα,ο Κύριλλος μετανόησε πικρά για τον τραγικό του λάθος και οργάνωσε άμεσα ιερά πανήγυρι για τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο τον οποίο επανέγραψε στα δίπτυχα και τον μνημόνευε κανονικά ανάμεσα στους μεγάλους άνδρες της Εκκλησίας.Για να υπενθυμίζει μάλιστα στον εαυτό του το λάθος του και να μετανοεί καθημερινά γι'αυτό,ο Κύριλλος έκοψε ένα κομμάτι από το ράσο του Χρυσοστόμου και το φορούσε μέχρι το τέλος της ζωής του στο κεφάλι του όπως ακριβώς απεικονίζεται.
Ας προσπαθήσουμε,έστω και λίγο,μέσω της χάριτος του Αγίου Πνεύματος να τον μιμηθούμε στην μετάνοια,στην συνεχή μέριμνα για την ορθή πίστη,την σταθερότητα της Εκκλησίας και την αγάπη του Χριστού και της Παναγίας μας.
Ταις του Αγίου Κυρίλλου πρεσβείαις Χριστέ ο Θεός ελέησον και σώσον ημάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου