''Αλλά η πανάμωμη Παρθένος,χωρίς να έχει για πόλη της τον ουρανό,χωρίς να έχει γεννηθεί από τα ουράνια σώματα,αλλά από τη γη -από αυτό το ξεπεσμένο γένος που ξέχασε την ίδια του την φύση- και κατά τον ίδιο με όλους τρόπο,μόνη αυτή από όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών αντιστάθηκε από την αρχή ως το τέλος σε κάθε κακία.
Απέδωκε έτσι στο Θεό αμόλυντη την ωραιότητα που χάρισε στη φύση μας και χρησιμοποίησε αυτή μόνη,όλα τα όπλα και όλη τη δύναμη που έβαλε μέσα μας.Με τον έρωτα που είχε για τον Θεό,με τη ρωμαλεότητα της σκέψεώς της,την ευθύτητα της θελήσεως και τη μεγαλειώδη σωφροσύνη της έτρεψε σε φυγή κάθε αμαρτία κι έστησε τρόπαιο νίκης τέτοιο,που δεν μπορεί με τίποτε να συγκριθεί.
Με όλα αυτά φανέρωσε τον άνθρωπο τέτοιον που αληθινά δημιουργήθηκε,φανέρωσε δε και το Θεό,την άφατη σοφία και την απέραντη φιλανθρωπία Του.Έτσι αυτόν που παρουσίασε έπειτα,αφού τον περιέβαλε με ανθρώπινο σώμα,αισθητά στα μάτια όλων,τον αποτύπωσε και τον εικόνισε προηγουμένως με τα έργα της επάνω στον εαυτό της.''
Άγιος Νικόλαος Καβάσιλας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου