Η Εκκλησία σ'ολόκληρη την Ιστορία της,έκανε την (δκαιολογημένη) τιμή μονάχα σε τρεις αγίους να τους ονομάσει Θεολόγους:τον αγαπημένο μαθητή του Χριστού και ευαγγελιστή Ιωάννη,τον τρίτο από τους Τρεις Ιεράρχες Γρηγόριο και τον Συμεών,τον Θεολόγο του Φωτός.
Γεννημένος στην Παφλαγονία,είχε από μικρός την αγάπη για τον Θεό και την μοναστική ζωή.Οι κοσμικοί γονείς του όμως αποφάσισαν να τον στείλουν στον θείο του που ήταν υψηλά ιστάμενο μέλος της αυλής του αυτοκρατορικού παλατιού.Ο ίδιος σχεδίαζε να τον φέρει κοντά στον αυτοκράτορα ώστε να αποκτήσει ένα αξίωμα εντός του παλατιού.Η καρδιά του Συμεών όμως άνηκε στον Θεό.Έχοντας απορρίψει την θύραθεν παιδεία,παρακαλούσε με πολύ μεγάλη θέρμη τον πνευματικό του πατέρα και μοναχό της Μονής Στουδίου,Συμεών τον Ευλαβή,να τον δεχτεί ως μοναχό.Ο Συμεών καθώς ήξερε τις ατασθαλίες που φέρνει η νεανική ηλικία αρνήθηκε σθεναρά.Ο πόθος όμως δεν έσβησε μέσα από την καρδιά του αγίου.Περίπου στα 20 του χρόνια,είχε την πρώτη επαφή με το Φως.Σε μια έλλαμψη την ώρα της προσευχής,ένιωσε να φεύγει από την υλική του μορφή και να βρίσκεται στους ουρανούς πλημμυρισμένος από ένα τόσο δυνατό φως που,όπως λέει ο ίδιος,ενώ ήταν βράδυ,νόμισε πως ήταν μέρα.Η καρδιά του γέμισε από αγαλλίαση ενώ μέσα στο φως είδε τον πνευματικό του πατέρα να είναι και εκείνος γεμάτος φως (η περιγραφή αδικεί την όλη εμπειρία οπότε ψάξτε το και εσείς οι ίδιοι ).Μετά από αυτή την πρώτη εμπειρία,πέρασε 7 ολόκληρα χρόνια μέσα στον κόσμο,στα οποία μάλλον εντοπίζεται η αιτία που αποκαλεί ο ίδιος τον εαυτό του αμαρτωλό!
Όμως,είχε έρθει πλέον η στιγμή για το μεγάλο του όνειρο.Ο Συμεών ο Ευλαβής του ανακοίνωσε πως είναι έτοιμος για να γίνει μοναχός και εκείνος αφού εγκατέλειψε τα πάντα (και προσπέρασε τις παρακλήσεις των γονιών του για το αντίθετο) εκάρη μοναχός στη Μονή του Στουδίου.Η τεράστια πνευματική του πρόοδος όμως κίνησε τον φθόνο των μοναχών και του ηγουμένου που αφού του έταξε κοσμικά μεγαλεία τον απείλησε για να εγκαταλείψει τον πνευματικό του πατέρα.Φυσικά,ο Συμεών ο Ευλαβής,όντας σοφός,αποφάσισε να τον ''διώξει'' από την Μονή και να τον ''παραδώσει'' στην Μονή του Αγίου Μάμαντος που βρισκόταν κοντά σε αυτή του Στουδίου.Εκεί,συνεχίζοντας την ανοδική του πνευματική πορεία και παραμένοντας απίστευτα ταπεινός,εκλέχθηκε ηγούμενος της Μονής και με την ψήφο του Πατριάρχη.
Το πνευματικό του μεγαλείο όμως συνέχιζε να ενοχλεί και να προκαλεί τον φθόνο ο οποίος εκδηλωνόταν με διάφορες αφορμές.Όταν ο πνευματικός του πατέρας άφησε την τελευταία του πνοή,ο Συμεών αποφάσισε να τον τιμήσει πλέον ως άγιο έχοντας και την σύμφωνη γνώμη του Πατριάρχη.Κάποιος άλλος όμως είχε αντίθετη άποψη.Ο σύγκελλος του Πατριάρχη,Στέφανος (που υπήρξε επίσκοπος Νικομηδείας) ήταν από τους λεγόμενους κοσμικούς θεολόγους και θεωρούσε (όπως πίστευε το κατεστημένο της εποχής) πως η αγιοσύνη ήταν προνόμιο των ανδρών των παλαιών εποχών.Κινούμενος από τον φθόνο του προσπάθησε να ανατρέψει αυτή την απόφαση του Συμεών,όμως απέτυχε και μάλιστα πανηγυρικά.Ύστερα από λίγο καιρό,αποχωρεί από την Μονή του Αγίου Μάμαντος αφήνοντας στην θέση του τον υποτακτικό του Αρσένιο.Ζει σε ένα ασκητήριο απέναντι από την Κωνσταντινούπολη όπου κοιμήθηκε εν ειρήνη το 1022 μ.Χ.
Το έργο του υπήρξε και υπάρχει μέχρι σήμερα ως πρακτικά και βιωματικά θεολογικό.Έργο τεράστιας βαρύτητας ενός από τους μεγαλύτερους αγίους της Εκκλησίας που απέδειξε με την ζωή του πως η Θεολογία (και ιδιαιτέρως η Ορθόδοξη Πίστη) δεν είναι παχυά λόγια με ηθικιστικό μανδύα αλλά το ίδιο το Φως που ο κάθε άνθρωπος μπορεί να δει και να νιώσει με την καρδιά του (ένας μονάχα από τους πολλούς λόγους για να μελετήσει κανείς το έργο του που τόσο αξίζει).Στην Κατήχηση που παρατίθεται ο Άγιος Συμεών αναφέρεται στη νηστεία της Σαρακοστής και δίνει δύναμη προς συνέχιση του πνευματικού αγώνα σε κάθε πιστό.
Καλή μελέτη και καλή δύναμη στους πνευματικούς αγώνες!
Προς δόξαν Θεού!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου