''Και ένας από το πλήθος απεκρίθη,''Διδάσκαλε,σου έφερα τον υιόν μου,που έχει πνεύμα άλαλον.Όπου τον πιάση,τον ρίχνει κάτω και αφρίζει και τρίζει τα δόντια και γίνεται ξερός.Και είπα εις τους μαθητάς σου να το βγάλουν αλλά δεν μπόρεσαν''.Αυτός δε απεκρίθη,''Ω γενεά άπιστη,έως πότε θα είμαι μαζί σας,έως πότε θα σας ανέχομαι;Φέρετε τον σ'εμέ''.Και του τον έφεραν.Και μόλις το πνεύμα τον είδε,αμέσως τον συνετάραξε και έπεσε εις την γην και εκυλιότανε και άφριζε.Και ερώτησε τον πατέρα του,''Πόσος καιρός είναι από τότε που συνέβη αυτό;''.Αυτός δε είπε,''Από παιδικής ηλικίας.Πολλές φορές και στην φωτιά τον έρριξε και στα νερά,δια να τον εξολοθρεύση.Αλλ'αν μπορής να κάνης τίποτε βοήθησέ μας,σπλαγχνίσου μας''.Ο δε Ιησούς του είπε,''Εάν μπορής να πιστέψης,όλα είναι δυνατά εις εκείνον που πιστεύει.''Τότε εφώναξε αμέσως ο πατέρας του παιδιού και με δάκρυα είπε,''Πιστεύω,Κύριε,βοήθησε την απιστίαν μου''.Όταν δε ο Ιησούς είδε ότι μαζεύεται κόσμος,επέπληξε το πνεύμα το ακάθαρτον και του είπε,''Το άλαλον και κωφόν πνεύμα,εγώ σε διατάσσω,έβγα από αυτόν και να μη μπής ποτέ πλέον μέσα του''.Αυτό,αφού εφώναξε και τον εσπάραξε δυνατά,εβγήκε,το δε παιδί έγινε σαν νεκρός,ώστε πολλοί να λέγουν ότι πέθανε.Αλλ'ο Ιησούς τον έπιασε από το χέρι,τον εσήκωσε και εστάθηκε όρθιος.Και όταν ο Ιησούς εμπήκε στο σπίτι,τον ερώτησαν οι μαθηταί του ιδιαιτέρως,''Γιατί εμείς δεν μπορέσαμε να το βγάλωμε;''.Και αυτός τους είπε,''Το γένος αυτό δεν είναι δυνατόν να βγη με κανένα άλλο μέσον παρά με προσευχήν και νηστείαν.
Και όταν έφυγαν από εκεί,επερνούσαν δια της Γαλιλαίας και ο Ιησούς δεν ήθελε να μάθη κανείς τίποτε,διότι εδίδασκε τους μαθητάς του και τους έλεγε ότι ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθή εις τα χέρια ανθρώπων και θα τον θανατώσουν και αφού θανατωθή,την τρίτην ημέραν θα αναστηθή.''
Ο Άγιος Ιωάννης της Κλίμακος γράφει:
Η νηστεία είναι βια φύσεως και περιτομή των ηδονών του λάρυγγος,εκτομή της σαρκικής πυρώσεως,εκκοπή των πονηρών λογισμών,απελευθέρωσις από μολυσμούς ονείρων,καθαρότης προσευχής,φωτισμός της ψυχής,διαφύλαξις του νου,διάλυσις της πωρώσεως,θύρα της κατανύξεως,ταπεινός στεναγμός,χαρούμενη συντριβή,σταμάτητμα της πολυλογίας,αφορμή ησυχίας,φρουρός της υπακοής,ελαφρότης του ύπνου,υγεία του σώματος,πρόξενος της απαθείας,άφεσις των αμαρτημάτων,θύρα και απόλαυσις του παραδείσου.
Ας βάλωμε στον κατάλογο της δεήσεως μας την ειλικρινή ευχαριστία.Στην δεύτερη σειρά,την εξομολόγησι των αμαρτιών μας και την συντριβή της ψυχής μας με συναίσθησι.Και εν συνεχεία ας αναφέρωμε τα αιτήματά μας προς τον Παμβασιλέα.Ο τρόπος αυτός της προσευχής είναι άριστος,όπως απεκαλύφθη σε κάποιον από τους αδελφούς από Άγγελον του Κυρίου.
«Ο Θεός - λέγει η Γραφή - δίνει προσευχή καθαρή σ'εκείνον που προσεύχεται,έστω και ρυπαρά,αλλά χωρίς να υπολογίζη κόπο και πόνο».
Η πίστις έδωσε φτερά στην προσευχή.Χωρίς αυτήν η προσευχή δεν μπορεί να πετάξη στον ουρανό.
Δείξε όλη την ανδρεία σου και την προθυμία σου (όταν προσεύχεσαι),και θα έχης τον ίδιον τον Θεόν διδάσκαλο της προσευχής σου.
Ο Γεώργιος Πατρώνος τονίζει:
Ο πατέρας του άρρωστου παιδιού προσέρχεται ελεύθερα και εκζητά το έλεος του Κυρίου,παρά τη δική του ανεπάρκεια και τις προσωπικές του αμφιβολίες.Ο ίδιος βρίσκεται σε πνευματικό αδιέξοδο,ο γιος του δαιμονοκρατείται και ασθενεί,και για τους δύο υπάρχει η βεβαιότητα της απιστίας ή της ολιγοπιστίας τους.Παρατάυτα προσέρχονται.Και αυτό είναι το πρώτο μεγάλο βήμα.Ανάγκη να προσέρχεται κανείς είτε πιστεύει είτε δεν πιστεύει.Ο Χριστός δεν έχει απαίτηση απ'αυτόν ούτε για προσευχή ούτε για νηστεία.Δεν έχει απαιτήσεις πνευματικής ζωής από έναν που πάσχει,και υποφέρει,που ολιγοπιστεί ή που είναι άπιστος και άθεος.Αυτός τελικά είναι ο κόσμος.Προς αυτόν τον κόσμο κατέρχεται ο Χριστός να κάνει το θαύμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου