''Και αφού εκάλεσε το πλήθος μαζί με τους μαθητάς του τους είπε,''Εάν κανείς θέλη να με ακολουθήση,ας απαρνηθή τον εαυτόν του και ας σηκώση τον σταυρόν του και ας με ακολουθήση.Διότι όποιος θέλει να σώση την ζωήν του,αυτός θα την χάση,εκείνος δε που θα χάση την ζωήν του εξ αιτίας εμού και του ευαγγελίου,αυτός θα την σώση.Διότι τι θα ωφελήση τον άνθρωπον να κερδίση τον κόσμον όλον και να ζημιωθή την ψυχήν του;Ή τι αντάλλαγμα είναι δυνατόν να δώση ο άνθρωπος δια την ψυχήν του;Διότι όποιος εντρέπεται δι'εμέ και δια τουςλόγους μου εις την γενεάν αυτήν την μοιχαλίδα και αμαρτωλήν και ο Υιός του ανθρώπου θα αισθανθή ντροπή γι'αυτόν,όταν έλθη με όλην την δόξαν του Πατέρα του μαζί με τους αγίους αγγέλους.
Και τους έλεγε,''Αλήθεια σας λέγω,ότι υπάρχουν μερικοί από αυτούς,που στέκονται εδώ,οι οποίοι δεν θα γευθούν θάνατον,έως ότου ιδούν την βασιλείαν του Θεού να έρχεται με δύναμιν.''
Ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός γράφει:
Επίσης κάθε πράξη και θαυματουργική ενέργεια του Χριστού είναι πολύ μεγάλη και θεία και θαυμαστή,αλλά το πιο θαυμαστό από όλα είναι ο τίμιος σταυρός του.Με κανένα άλλο μέσο δεν καταργήθηκε ο θάνατος,δεν λύθηκε η αμαρτία του προπάτορος,δεν λαφυραγωγήθηκε ο άδης,δεν δωρίστηκε η ανάσταση,δεν δόθηκε σε μας δύναμη να περιφρονούμε τα παρόντα και τον ίδιο τον θάνατο,δεν κατορθώθηκε η επάνοδος προς την αρχαία μακαριότητα,δεν ανοίχτηκαν οι πύλες του παραδείσου,δεν πήρε η φύσις μας τιμητική θέση δεξιά του Θεού,δεν γίναμε παιδιά του Θεού και κληρονόμοι,παρά μόνο με τον σταυρό του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.Γιατί όλα αυτά κατορθώθηκαν με τον σταυό.«Όσοι γαρ εβαπτίσθημεν εις Χριστόν»,λέγει ο απόστολος,«εις τον θάνατον αυτού εβαπτίσθημεν».Και όσοι βαπτισθήκαμε στον Χριστό,τον Χριστό φορέσαμε.Και ο Χριστός είναι δύναμη Θεού και σοφία.Να λοιπόν,ο θάνατος του Χριστού,δηλαδή ο σταυρός,μας περιέβαλε με την ενυπόσταση σοφία και δύναμη του Θεού.Δύναμη Θεού είναι ο λόγος,που προέρχεται από τον σταυρό,ή γιατί φανερώθηκε δια μέσου αυτού η δύναμη του Θεού,δηλαδή η νίκη κατά του θανάτου,ή γιατί όπως τα τέσσερα άκρα του σταυρού κρατιούνται και συσφίγγονται με το μεσαίο κέντρο,έτσι ακριβώς με τη δύναμη του Θεού συνέχεται το ύψος και το βάθος,το μήκος και το πλάτος,δηλαδή ολόκληρη η ορατή και αόρατη κτίση.
Ο Γεώργιος Πατρώνος τονίζει:
Ο Ιησούς δεν ωραιοποιεί την ιστορική πραγματικότητα και δεν αποκρύπτει τον σκληρό καθημερινό ρεαλισμό της απόρριψης,εξαιτίας του ονόματός του.Πιθανόν έτσι να φοβηθούν και ν'απομακρυνθούν πολλοί.Η ακολουθία και η μαθητεία του Ιησού,όμως,δεν μπορεί να στηριχθεί σε ψευδαισθήσεις.Ο Ιησούς δεν δίνει υποσχέσεις και δεν θωπεύει την ανθρώπινη αδυναμία για πλούτη,αγαθά και δόξα.Ούτε καν περιφρουρεί την πνευματική πορεία και διασφαλίζει την αξία της ψυχής,όπως θα περίμενε ένας θρησκευτικός άνθρωπος.Αντίθετα καλεί σε διακινδύνευση και αυτής ακόμη της ψυχής,«ος δ'αν απολέση την ψυχήν αυτού ένεκεν εμού και του ευαγγελίου».Εδώ υπάρχει μια πρόσκληση,ή όλα ή τίποτα.Το απόλυτο και όχι το σχετικό είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.Ο Θεός,κατά την Αποκάλυψη του Ιωάννη,θέλει τους ανθρώπους ή θερμούς ή ψυχρούς,τους χλιαρούς θα τους εμέσει.
Ο πιστός καλείται στην άρνηση της ανούσιας καθημερινής ζωής για να κερδίσει την όντως ζωή.Όχι μόνο με την έννοια της αιώνιας ζωής,αλλά και της παρούσας.Καλείται ν'απαλλαγεί από την αγχωτική και καταστροφική μέριμνα για την απόκτηση αγαθών.Να υπερβεί τον εαυτό του και τη λογική του κόσμου,που οδηγούν σε πραγματική τυραννία για πλούτο,δύναμη και δόξα.Καλείται ο άνθρωπος σε μια πραγματική ποιότητα ζωής.Με αυτή την έννοια ο Χριστός κάνει χρήση του όρου «ψυχή».Καλεί τον άνθρωπο ν'απωλέσει την «ψυχήν» του,δηλαδή τη βιολογική ζωή του,που έρπεται στα χαμηλά και τετριμμένα.Όποιος αποκτά την όντως ζωή,πρέπει να είναι έτοιμος να θυσιάσει αρκετά πράγματα από την καθημερινή ζωή του παρόντος κόσμου.
Κι αν είμαστε αδύναμοι και μικροί και δεν μπορούμε να σηκώσουμε τον σταυρό μας,με την άρνηση του εαυτού μας και την απώλεια της ψυχής μας και πάλι δεν θα είμαστε εκτός της αγάπης και της συμπάθειας του Χριστού.Και τούτο γιατί ο Χριστός δοκιμάσθηκε και «πειράσθηκε» όσο κανείς άλλος και όχι μόνο ήρε το σταυρό του,αλλά σταυρώθηκε προς χάριν ημών.Αυτό είναι ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας.Τελικά δεν έχουμε έναν Κύριο με παράλογες απαιτήσεις και διάθεση κριτικής,αλλά συμπαθή και «πεπειρασμένον κατά πάντα».Έναν Κύριο με πλήρη κατανόηση της ανθρώπινης πραγματικότητας.
Προς δόξαν Θεού!
Καλή δύναμη στους αγώνες και καλή Ανάσταση!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου