Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

Εγκώμιο στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου (Β')


   ''Δεν υπάρχει κανένας άνθρωπος που θα μπορέσει επάξια να εγκωμιάσει την ιερή αναχώρηση από τη γη της Μητέρας του Θεού,ούτε κι αν είχε μύριες γλώσσες κι άλλα τόσα στόματα,αλλά ούτε κι αν συναθροίζονταν όλες οι γλώσσες των σπαρμένων στα διάφορα μέρη ανθρώπων θα πετύχαιναν τον αντάξιό της έπαινο'' ξεκινάει να μας πει ο θεσπέσιος Δαμασκηνός.

   Καταλαβαίνουμε πως όταν ένας από τους ποιητικότερους Πατέρες της Εκκλησίας μας σημειώνει κάτι τέτοιο,ο πήχης ανεβαίνει πολύ ψηλά για όλους εμάς που δεν διαθέτουν ούτε την αγιότητα μα ούτε και την ποιητική ψυχή του Αγίου Ιωάννη του Δαμασκηνού.

   Όμως,μπορούμε να προσπαθούμε και να βάζουμε όλη μας την καρδιά.Να την αφήνουμε στα πόδια της Θεομήτορος και από την ψυχή μας να συνθέσει ο καθένας το δικό του προσωπικό εγκώμιο στην Θεοτόκο ώστε να φτιάξουμε ένα στεφάνι ποτισμένο με τα δάκρυα μας,την μετάνοιά μας,το πάθος μας και την αγάπη μας για εκείνη που έγινε ελπίδα των απελπισμένων και κραταιά σκέπη ολόκληρης της οικουμένης.Ας το προσπαθήσουμε έστω με μια προσευχή και η Θεοτόκος,όπως όλοι μας έχουμε βιώσει (όχι απλώς νιώσει),δεν αφήνει ΚΑΝΕΝΑΝ.Ας αφήσουμε τον Δαμασκηνό να μας πει και άλλα όμορφα και να οδηγήσει την καρδιά μας στην αγάπη προς την Μάνα μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου